'Ik kan een stem zijn voor veel mensen uit de stad'
Maak kennis met Iffet Subașı, stadsverslaggever Rotterdam bij het AD
Iedere dag schrijft journalist Iffet Subașı (33) verhalen over Rotterdammers en de stad, de plek waar ze is geboren en getogen. Waarom doet ze haar werk zo graag en welk moment is haar het meest bijgebleven?
Waarom is het journalistieke vak voor jou zo mooi?
‘‘Wat ik schrijf, daar gaan mensen het aan de keukentafel over hebben. Dat geeft een bepaalde verantwoordelijkheid, ik denk wel tien keer na over hoe ik iets opschrijf. Ook probeer ik door vooroordelen heen te prikken en me in te leven in groepen of mensen over wie ik schrijf. Alleen zo kan ik een goed stuk maken. Dat zo’n artikel vervolgens veel mensen bereikt, heeft iets magisch.’’
Tekst gaat verder onder de video
Ontdek de magie achter de schermen
Maak kennis met Iffet Subașı, stadsverslaggever Rotterdam bij het ADWat is er verrassend aan jouw vak, iets wat weinig mensen weten?
‘‘Als ik ‘s ochtends opsta, heb ik vaak nog geen idee wat ik die dag ga schrijven. Daarnaast denkt men weleens dat bij de krant de hoofdredacteur iedereen een onderwerp toewijst, dat ik niet zelf mijn onderwerpen kan bepalen. Maar dat is totaal niet hoe het werkt. Iedere journalist heeft eigen interesses, weet wat er gaande is in de maatschappij en speelt daar zelf op in. We zijn gewoon betrokken Rotterdammers die verhalen maken op basis van wat er leeft in de stad.’’
Waarom doe je wat je doet?
‘‘Ik zie dit vak als iets wat ik samen met de stad Rotterdam doe. Ik vind het zo ontzettend leuk dat mensen verhalen met ons delen. Daardoor leeft de stad echt. En dat ik een stem kan zijn voor heel veel mensen en groepen hier. Daar haal ik dagelijks voldoening uit en zo voel ik me nog meer verbonden met Rotterdam. Alles bij elkaar opgeteld kan ik me geen andere baan voorstellen die ik zou willen doen.’’
Welk moment is jou het meest bijgebleven?
‘‘Dat was toen ik onderzoek deed naar een verdachte van seksueel misbruik. Ik sprak een moeder van een van de slachtoffers die door hem misbruikt zou zijn. Zij durfde geen aangifte te doen, want dan zou de naam van haar kind in dossiers openbaar worden. Toen ze haar verhaal deed en vertelde hoe het op dat moment met haar kind ging: dat kwam enorm binnen. Ik heb het niet droog gehouden toen ik daar op de bank zat.’’
Hoe voel jij je mediamaker?
‘‘Overal waar ik kom, alles wat ik hoor, wat ik zie: de journalist in mij komt altijd naar boven. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en stel daardoor heel veel vragen, ook buiten werktijd om. Of ik nou naar lege schappen in de Albert Heijn kijk, met iemand aan de praat raak in de metro of in de rij voor de stembus sta: overal zit een potentieel verhaal in. Eigenlijk voel ik me 24/7 journalist.’’